تاثير محيط بر وراثت:
محيط بر اجراي کار و اثرات ژنها به شدت تاثير مي ذاره. خيلي از جانداران، کروموزومهاي جنسي تخصص يافته کاملي رو به ارث نمي برن. در اين جاندران، در صورت نبودن عاملهاي غير ژنتيکي ويژه، هم سلولهاي جنسي نر و هم سلولهاي جنسي ماده ايجاد مي شه.
اما در بسياري از اين جانداران، عوامل محيطي باعث نر يا ماده شدن جاندار مي شه. مثلا" مي دونين که دي اکسيدکربن محيط، عامل تعيين کننده جنس کرم دريايي بونلياست.
تراکم زياد دي اکسيدکربن، لاروهاي اين کرم رو به کرم نر تبديل مي کنه.
امروزه مشخص شده که عوض کردن محيط يه جاندار، خيلي ساده تر از تغيير دادن ژنهاي اونه.
گاهي با تغيير دادن محيط يه جاندار مثل تغيير در مقدار آب و مواد شيميايي خاک و کم و زياد کردن کود مي شه صفات تازه اي رو در اون ايجاد کرد.
اگر دو تا موش که از لحاظ ژنتيکي کاملا" مشابه هستن رو در محيط يکسان پرورش بديم ولي در غذاي يکي از اونها ويتامين تيامين وجود نداشته باشه، اين دو موش کاملا" با هم متفاوت خواهند بود.
يه مثال ديگه، مي دونيم که هورمون رشد از غده هيپوفيز ترشح مي شه.
حالا اگر در کساني ميزان هورمون رشد کم يا زياد باشه، اختلالات رشد پديد مي آد. اين اختلالات مي تونه به صورت قد و دست و پاي بسيار بلند يا ژيگانتيسم
و قد و دست و پاي بسيار کوتاه که بهش دو آرفيسم مي گن باشه.
اگر افزايش ترشح هورمون رشد پس از دوران بلوغ رخ بده، استخوانهاي جمجمه، صورت، فک و دست و پا به صورت عرضي رشد کرده و بيماري آکرومگالي پديدار مي شه.
نظرات شما عزیزان:
به وبلاگ من خوش آمدید
تبادل لینک هوشمند